خبرگزاری مهر – گروه استانها – حسن عبدالهی: زنان و دختران به‌طور نسبی نیمی از جمعیت هر جامعه‌ای را تشکیل می‌دهند و بسته به فرهنگ و هنجارهای هر کشوری، موضوعات و چالش‌های خود رادارند و در این میان بانوان و دختران کشور ما با توجه به فرهنگ غنی ایرانی و اسلامی و چهارچوب‌ها و معیارهای خاص رفتاری و هنجاری، بدون شک از شرایط ویژه‌ای برخوردار هستند.
همین موضوع با توجه به فرارسیدن سالروز میلاد حضرت معصومه (س) و روز دختر، دست‌مایه‌ای برای خبرنگار مهرشده برای بررسی دغدغه‌های دختران آذربایجان شرقی تا در گپ و گفتی با تنی چند از دختران برتر استان تصویری از چالش‌ها و دل‌مشغولی‌های این قشر از جامعه ارائه کند.
جای خالی دختران آذربایجان شرقی در پشت کرسی‌های مدیریتی
حمیده بردباری جوان برگزیده جشنواره علی‌اکبر (ع) در آذربایجان شرقی نخستین دختری است که در این خصوص با وی هم‌کلام می‌شویم. او می‌گوید: شاید امروز باوجود تحصیلات عالی دختران در کشور ما کمتر موضوع دخترانه و یا پسرانه بودن در جامعه مطرح می‌شد ولی به نظر من هنوز تنگناهای برای دختران در جامعه ما وجود دارد و جوانان این سرزمین چه دختر و چه پسر و بخصوص جوانان دهه شصت دغدغه اشتغال و ازدواج و کار وزندگی دارند و دختران استان هم از این موضوع مستثنی نیستند.
وی ادامه می‌دهد: اما آنچه دختران جوان ما را دلسرد می‌کند، عدم توجه به جایگاه شغلی و یا بهتر بگویم عدم کسب صندلی‌های مدیریتی است و متأسفانه در استان ما این موضوع پررنگ‌تر است و هیچ دختر جوانی را در پست‌های مدیریتی نمی‌بینیم و به‌نوعی شاید همان دیوارهای شیشه‌ای که بسیاری از آن صحبت می‌کنیم، برای دختران جوان و موفق ما بسیار پررنگ‌تر است.
بردباری با تأکید بر اینکه آزموده شدن در مجموعه‌هایی که نیاز به توان فنی و تخصصی دختران جوان دارند، حق آن‌هاست می‌گوید: یکی دیگر از موضوعات افزایش سن ازدواج است که حتی اگر دختران به آن اشاره نکنند، باز دغدغه است و از سویی دخترانی که امروز باید از توان مالی کافی برای آینده خود برخوردار باشند با حقوق اندک به کار گرفته می‌شوند و یا برخی از این مسیر با شغل‌های کاذب و پرزرق‌وبرق دختران را با مشکلات عدیده‌ای روبرو می‌کند.
دختران آذربایجان شرقی دغدغه‌های فرهنگی و اجتماعی جدی دارند
فائزه زنجانی نیز برگزیده جشنواره استانی خبرگزاری مهر از آذربایجان شرقی است که در خصوص این موضوع به خبرنگار ما می‌گوید: به نظر یکی از دغدغه‌های مهم دختران را می‌توان از حیث امور فرهنگی دانست به‌گونه‌ای که هم‌اکنون یک محیط فرهنگی مناسب برای گذراندن اوقات فراغت به مطلوب‌ترین شکل در دسترس نیست به‌خصوص برای دخترانی که علاقه‌مند به کار فرهنگی هستند وجود چنین محیط و دورهمی هایی ضروری به نظر می‌رسد.
وی می‌افزاید: برای این منظور شاید باید یک تشکل با یک محیط مناسب فرهنگی و البته دارای فضای جالب و خوب برای بانوان جوان فراهم شود تا جوانان علاقه‌مند در این محیط‌ها جمع شده و حتی در آخر می‌توان از خروجی‌های این نوع جلسات و دورهمی های صمیمانه و دوستانه در تقویت فرهنگ جامعه در زمینهٔ های مختلف بهره برد.
این دختر جوان آذربایجان شرقی خاطرنشان می‌کند: حتی برگزاری مراسم مذهبی موردپسند دختران جوان امروزه در محیط شهری بسیار کم‌رنگ شده و حتی در مواردی نزدیک به صفر است و بیشتر مراسم برگزارشده یک برنامه روتین به شمار می‌رود، البته مقصود مراسمی است که فقط مربوط به ایام عزاداری نبوده بلکه مراسم‌های مربوط به ایام مخصوص همچون ولادت‌ها و دیگر مراسم نیز باید برای بانوان نمود بیشتری داشته باشد.
وی ورزش بانوان را نیز یکی از دیگر از موارد مغفول مانده می‌داند و می‌گوید: محیط مناسبی که بانوان بتوانند در آن به‌راحتی ورزش کنند در سطح شهر وجود ندارد و این مورد باعث کاهش نشاط و شادابی در بین این بانوان می‌شود که البته شاید در طول یک روز در ماه یا مناسبت‌های خاص و در روزهای مخصوص سال شاهد اختصاص روزی برای ورزش بانوان هستیم اما وجود تنها چند روز محدود نمی‌تواند در این زمینه کارساز باشد.
برگزیده جشنواره استانی خبرگزاری مهر از آذربایجان شرقی جایگاه اجتماعی بانوان را نیز مورداشاره قرار می‌دهد و معتقد است: بی‌اعتمادی به بانوان در امور مدیریتی در استان بیشتر از هر چیزی خود را نشان می‌دهد و این امر را می‌توان از عدم حضور بانوان در عرصه‌های مدیریتی استان مشاهده کرد که این موضوع سبب نوعی کاهش اعتمادبه‌نفس در آنان می‌شود.
چالش اصلی بانوان و دختران استان از نگاه روانشناسی و جامعه‌شناسی
کارشناس ارشد روانشناسی و عضو سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور نیز در خصوص چالش اصلی بانوان و دختران استان از نگاه روانشناسی و جامعه‌شناسی به خبرنگار ما می‌گوید: زنان و دختران در اکثر جوامع نیمی از جمعیت آن جامعه را به خود اختصاص می‌دهند. علاوه بر آن به‌عنوان محور اصلی رشد و تعالی خانواده در هر جامعه‌ای از جایگاه ویژه‌ای برخوردارند. مسائل، دغدغه‌ها و چالش‌های این قشر نیز هرکدام رنگ و بوی خاص طیف خود را دادند.
سعیده بردباری می‌افزاید: تربیت و سروسامان یافتن فرزندان از اولویت‌های مهم زندگی زنان جامعه بعد از دغدغه‌های اقتصادی خانواده هستند و در کنار بخشی از این قشر جامعه که دوشادوش مردان خود کار می‌کنند و چرخ خانواده را می‌چرخانند، برخی نیز مسئولیت خطیر و ارزشمند خانه‌داری را برگزیده‌اند که نه تعطیلی و نه جمعه و شنبه دارند و در بین آنان نیز دخترانی از جنس دختران آذربایجان هستند که باید به‌صورت مفصل راجع به این قشر صحبت کرد.
وی معتقد است: به‌صورت مجمل و مفید باید گفت که امروزه فرهنگ غالب جامعه ما اشتغال دختران را سبب شده و سال‌هاست دختران با حقوقی به نسبت کمتر از مردان مشاغلی را می‌پذیرند و گاهی به دلیل تجرد منعی برای ساعت کاری هم ندارند و البته بماند که این مسئله تا چه اندازه شغل مردان را تحت تأثیر قرار داده است.
عضو سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور با اشاره به موضوع ازدواج به‌عنوان یکی از چالش‌های اصلی جامعه و قشر دختران می‌گوید: درگذشته سن ازدواج بین دختران استان معمولاً ۱۷ تا ۲۲ سال بود و غالباً خانواده‌ها اجازه تجرد به دخترانشان را نمی‌دادند و به عبارت بهتر او را از همان سنین پایین آماده پذیرش مسئولیت زندگی مشترک می‌کردند اما امروز نگرش خانواده‌ها به مسئله ازدواج تغییر کرده و البته تبعات همین تغییر دامن خانواده را گرفته است.
وی چنین ادامه می‌دهد: کمتر مادری است که از سنین کوچک‌تر به فرزند دخترش مسئولیت بدهد و او را برای ازدواج آماده کند. بسیاری از مادران دختران ۲۵ ساله خود را «هنوز بچه است» خطاب می‌کنند و دقیقاً دختران نیز سال‌هاست اینکه سن ازدواج دیر می‌شود را باور ندارند.
بردباری با اشاره به اینکه غالباً دختران دهه ۶۰ جامعه ما سرگرم کار و اشتغال هستند و اکثر آن‌ها تحصیلات دانشگاهی دارند، تصریح می‌کند: این دو مسئله یعنی اشتغال و تحصیلات دست در دست هم می‌دهد تا انتخاب همسر با هزاران اما و اگر مواجه شود و از طرفی افزایش سن تجربیات جدید را به دنبال دارد و این تجربیات انتخاب را سخت‌تر و سخت‌تر می‌کنند، توقعات را بالا می‌برند و درنتیجه تجرد در جامعه رواج می‌یابد.
عضو سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور در پایان می‌گوید: رواج تجرد و افزایش سن ازدواج به‌تنهایی مسئله‌ای ایجاد نمی‌کند اما در بستر خانواده و بزرگ‌تر از آن در جامعه مسائل بی‌شماری را سبب می‌شود که از دست دادن سن طلائی فرزند آوری یعنی سنین بین ۲۰ تا ۳۵ سال یکی از ده‌ها مسائل مشترک خانواده و جامعه است و بیماری‌های روحی و جسمی متعدد، تنهایی و مسائل متعدد دیگر نتیجه تربیت ناصحیح مادران و فرهنگ ناصحیح جامعه ماست.
نظر شما